ابزار وبلاگ

 مصرف بیش از حد ویتامین­های محلول در چربی خطرناک­تر از ویتامین­های محلول در آب است. زیرا ممکن است در بدن رسوب کنند. در حالی که اگر ویتامین­های محلول در آب زیاد مصرف شوند، از طریق ادرار دفع می شوند.

ویتامین های محلول در آب

ویتامین های محلول در آب

ویتامین گروه C,B محلول در آب هستند.

ویتامین­های گروه B

این گروه از ویتامین­ها در آزاد کردن انرژی طی فرآیند تنفس نقش دارند.  

دانش آموز عزیز! در فصل اول کتاب زیست­شناسی و آزمایشگاه 1 می­بینید که ویتامین­ها اتصال پیش ماده به جایگاه فعال آنزیم­ها را  آسان می­کنند مثل ویتامین­های گروه B.

- ویتامین B₁ (تیامین) در مخمر و غلات وجود دارد و کمبود آن باعث بیماری بری بری می­شود. در این بیماری ماهیچه­ها بسیار ضعیف می­شوند و در نهایت به فلج و مرگ می­انجامد.

- ویتامین B₂ (ریبوفلاوین) در برگ سبزیجات، تخم­مرغ و  ماهی یافت می­شود. کمبود آن باعث ایجاد زخم در اطراف دهان و کاهش رشد فرد می­شود.

- نیاسین (اسیدنیکوتینیک) اولین ویتامین كشف شده از گروه B است که در جگر،  گوشت و ماهی وجود دارد و کمبود آن باعث بیماری پلاگر می­شود.

ویتامین C (اسید آسکوربیک):

نسبت به گرما بسیار حساس است و در حرارت بالا تجزیه می­شود. به همین دلیل توصیه می­شود سبزی­ها و میوه­­هایی که حاوی ویتامین C هستند به صورت خام مصرف ­شوند.

وظایف ویتامین C در بدن:

1- حفظ و نگه‏داری پوشش حفره­ی دهان و سایر سطوح بدن

2- چسباندن سلول­ها به یکدیگر

کمبود ویتامین C باعث خونریزی بخش­های مختلف بدن به خصوص لثه­ها و بروز بیماری اسکوروی می­شود.

ویتامین های محلول در چربی

ویتامین­های K,E,D,A محلول در چربی هستند.

ویتامین A (رتینول)

بهترین منبع این ویتامین، روغن جگر ماهی است.

هویج دارای ماده نارنجی رنگی به نام کاروتن است که در بدن ما به ویتامین A تبدیل می­شود.

وظایف ویتامین A در بدن:

1- حفظ سلامتی سطح چشم و کمک به دیدن اشیا در نور کم

2- رشد بدن

3- حفظ سلامتی پوست

4- دفاع از بدن

کمبود ویتامین A باعث شب­کوری (کاهش دید در نور کم) و کمبود شدید آن باعث خشکی و ضخیم شدن قرنیه می­شود (بیماری گزروفتالمی) که اگر ادامه پیدا کند منجر به کوری می­شود.

ویتامین D (کلسيفرول)

این ویتامین با تابش نور خورشید به پوست بدن، ساخته می­شود.

این ویتامین مانند ویتامین A در روغن جگر ماهی فراوان يافت ميشود.  

در روغن جگر ماهی ویتامین­های محلول در چربی فراوان هستند.

این ویتامین برای استحکام استخوان­ها و دندان­ها لازم است.

کمبود ویتامین D در کودکان باعث نرمی استخوان (راشیتیسم) و در بزرگسالان باعث پوکی استخوان می­شود.

ویتامین­های ،  هر دو محلول در چربی هستند. ویتامین  برای تولید مثل ضروری است و ویتامین  در انعقاد خون نقش دارد.

در روده­ی ما میکروب­های مفیدی زندگی می­کنند که بعضی از ویتامین­ها مثل ،  را می­سازند. اما معمولاً ویتامین­های ساخته شده توسط آنها برای تأمین نیاز بدن، کافی نیست.

کمبود ویتامین در دنیای جدید

امروزه کمبود ویتامین در قسمت­های فقیرنشین جهان عمومیّت دارد ولی گاهی درکشورهای غنی نیز دیده می­شود. کمبود ویتامین در گروه­های زیر شیوع بیش­تری دارد:

1- زنان باردار       

 2- افراد کهنسالی که تنها زندگی می­کنند         

 3- افرادی که رژیم غذایی خاصی دارند.

مصرف بیش از حد ویتامین­ها (خصوصاً ویتامین­های محلول در چربی) نیز برای بدن مضر است. مثلاً مصرف بیش از حد ویتامین D باعث می­شود کلسیم علاوه بر استخوان­ها در کبد نیز رسوب کند.

رژیم غذایی گیاه خواری

گیاه­خواران به دو دسته تقسیم می­شوند:

1- گروه اول کسانی هستند که علاوه بر غذاهای گیاهی، از فراورده­های حیوانی (غیر از گوشت) مانند شیر و تخم­مرغ نيز استفاده می­کنند.

2- گروه دوم کسانی هستند که فقط از گیاهان استفاده می­کنند و از هیچ فراورده­ی حیوانی استفاده نمی­کنند. گروه دوم ممکن است با کمبود اسید آمینه هاي اساسی یا ویتامین­ها مواجه شوند لذا باید از رژیم غذایی متنوع استفاده کنند.

افزودنی های غذایی

افزودنی هاي غذایی مادهاي شیمیایی (طبیعی یا مصنوعی) هستند که توسط تهیه­کنندگان غذا، به آن اضافه می شوند تا باعث خوش طعمی، خوش رنگی، پایداری، دوام و یا یکنواخت نگه داشتن خصوصیات غذا شوند.

انواع افزودنی­های غذایی عبارتاند از:

محافظت کننده­ها: که با مهار رشد میکروب­ها، دوام مواد غذایی را افزایش می‏دهند.

پایدار کننده­ها: مانند آنتی­اکسیدان­ها که از اکسید شدن مواد غذایی در مجاورت هوا جلوگیری می­کنند.

امولسیون کننده­ها: مواد غذایی را به ژله تبدیل می­کنند و باعث پایداری غذاها می­شوند.

شیرین­کننده­ها: مانند سیکلامات­ها که امروزه به علت آسیب رساندن به کروموزوم­ها، مصرف آ­نها ممنوع شده است.

چاشنی­ها: مانند گلوتامات مونوسدیم که به طور طبیعی در نوعی جلبک دریایی وجود دارد، اما به طور عادی از چغندرقند و گلوتن گندم تهیه می­شود و از آن به عنوان چاشنی فراورده­های گوشتی استفاده می­شود ولی برخی افراد با مصرف آن دچار سردرد و تهوع می­شوند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: